ବିହାର ବିଧାନସଭା ନିର୍ବାଚନର ଫଳାଫଳକୁ ନେଇ ଏବେ ଚାରିଆଡ଼େ ବେଶ୍ ଚର୍ଚ୍ଚା ଚାଲିଛି । ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ମେଣ୍ଟ (ଏନଡିଏ) ୨୪୩ଟି ଆସନରୁ ୨୦୨ଟି ସିଟରେ ଜିତି ଡବଲ ସେଞ୍ଚୁରୀ ମାରିଛି । ଭାରତୀୟ ଜନତା ପାର୍ଟି ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ ପାର୍ଟି ଭାବେ ଉଭା ହୋଇଥିବା ବେଳେ ଜେଡିୟୁ ମଧ୍ୟ ଭଲ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିଥିଲା । ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ ମହାଗଠବନ୍ଧନ ମାତ୍ର ୩୫ଟି ଆସନରେ ସୀମିତ ରହିଯାଇଥିଲା । ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀ ଓ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନୀତୀଶ କୁମାର ଉଭୟେ ଏହି ଜିତକୁ ସୁଶାସନ ଓ ବିକାଶର ଜିତ ବୋଲି କହିଥିଲେ । ଏହି ବିଶାଳ ବିଜୟ ପଛରେ ମୁଖ୍ୟ ଭାବେ ଦୁଇଟି କାରକ ରହିଛନ୍ତି, ସେମାନେ ହେଉଛନ୍ତି ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ମୋଦୀଙ୍କ ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ଅପିଲ ଓ ନୀତିଶଙ୍କ ସ୍ଥାନୀୟ ସୁଶାସନ ।
ଏଥର ବିହାର ବିଧାନସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ନୀ-ମୋ ଇଫେକ୍ଟ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା । ମୋଦୀଙ୍କ ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ଅପିଲ ଓ ନୀତିଶଙ୍କ ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକପ୍ରିୟତା ଭୋଟରଙ୍କୁ ବହୁତ ପସନ୍ଦ ଆସିଥିଲା । ଉଭୟ ପାର୍ଟି (୫୦-୫୦) ପ୍ରତିଶତ ଆସନରେ ଲଢ଼ିଥିଲେ । ତେଣୁ ’ନୀ-ମୋ’ ମିଳିତ ଭାବେ ବିହାରର ବିକାଶ ପାଇଁ କାମ କରିବେ ବୋଲି ଜନତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ସନ୍ଦେଶ ଯାଇଥିଲା । କେନ୍ଦ୍ର ସରକାର ବିହାର ପାଇଁ ବହୁ ବଡ଼ ପ୍ରକଳ୍ପର ଘୋଷଣା କରିଥିଲେ । ଅନେକ ଯୋଜନାର ଶୁଭାରମ୍ଭ ମଧ୍ୟ ହୋଇଥିଲା । ଲୋକସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ବିଜେପିର ଆସନ କମିବା ବୋଧହୁଏ ଏକ ଅପବାଦ ଥିଲା । ମହାରାଷ୍ଟ୍ର, ହରିୟାଣା, ଦିଲ୍ଲୀ ପରେ ବିହାର ଦଖଲ ପରେ ଏବେ ଏହା ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଛି ।
ଏହି ନିର୍ବାଚନରେ ଏନଡିଏ ଏହା ଦେଖାଇଥିଲା ଯେ, କିପରି ଏକ ସାମାଜିକ ଓ ରାଜନୈତିକ ଗଠବନ୍ଧନ ତିଆରି କରାଯାଏ ଓ ତାହାକୁ ପରିଚାଳନା କରାଯାଏ । ବିଜୟ ପାଇଁ ଏନଡିଏ ନିଜ ସହ ଚିରାଗ ପାଶଓ୍ବାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସାମିଲ କରିଥିଲେ ଓ ସେ ମଧ୍ୟ ଭଲ ସିଟ ଦେଇଥିଲେ । ହୋଇପାରେ ଏନଡିଏ ଉପେନ୍ଦ୍ର କୁଶଓ୍ବାହା ଓ ଜିତନ ରାମ ମାଂଝୀଙ୍କ ବିନା ଜିତିପାରିଥାନ୍ତା, ମାତ୍ର ଏକ ବଡ଼ ସାମାଜିକ ଗଠବନ୍ଧନର ଆବଶ୍ୟକତାକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖି ସଭିଙ୍କୁ ସାଥିରେ ନେଇ ଚାଲିଥିଲା । ଏହାର ପ୍ରଭାବ ତୃଣମୂଳ ସ୍ତରରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା ।
ଏହି ନିର୍ବାଚନରେ ଲାଲ ଯାଦବଙ୍କ ଶାସନ ସମୟର କୁବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ଏନଡିଏ ମୁଦ୍ଦା କରିଥିଲା । ୧୫ ବର୍ଷର ‘ଲାଲୁ-ରାବଡ଼ୀ ରାଜ’ ସମୟରେ ହୋଇଥିବା ଅରାଜକତା, ଭ୍ରଷ୍ଟାଚାରକୁ ଆଜି ବି ବିହାରବାସୀ ଭୁଲି ପାରିନାହାନ୍ତି । ତେଜସ୍ବୀ ଯାଦବଙ୍କୁ ମହାଗଠବନ୍ଧନର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଚେହେରା ଘୋଷଣା ପରେ ଏନଡିଏ ଶାରିତ ଢଙ୍ଗରେ ତାଙ୍କୁ ଆଟାକ କରିପାରିଥିଲା । ମୋଦୀ ଓ ଶାହ ପୂରା ନିର୍ବାଚନୀ ପ୍ରଚାରରେ ’ମଙ୍ଗଲ ରାଜ’ ପ୍ରସଙ୍ଗ ଉଠାଇଥିଲେ ।
ନିର୍ବାଚନ ପୂର୍ବରୁ ଆରମ୍ଭ କରାଯାଇଥିବା ଯୋଜନା ଲୋକଙ୍କୁ ଆକୃଷ୍ଟ କରିଥିଲା । ଯେପରିକି ଜୀବିକା ସ୍ବୟଂ ସହାୟତା ଗ୍ରୁପର ମହିଳାଙ୍କୁ ୧୦ ହଜାର ଟଙ୍କା ସହାୟତା, ବୃଦ୍ଧାବସ୍ଥାରେ ପେନସନ ବୃଦ୍ଧି ଆଦି ବିହାରବାସୀଙ୍କୁ ଏନଡିଏ ପ୍ରତି ସମର୍ଥନ ବଢ଼ାଇଥିଲା । ମହିଳାଙ୍କୁ ଚାକିରି, ଶିକ୍ଷା ସହାୟତା, ସଂକ୍ଷଣ, ମାଗଣା ରାଶନ ଓ ଏଲପିଜି ପରି ଯୋନାକୁ ବହୁତ ସମର୍ଥନ ମିଳିଥିଲା । ଏହାଛଡ଼ା ଏନଡିଏର ଆବାସ ଯୋଜନା ଓ ଆଇନ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ ମହିଳାଙ୍କ ହୃଦୟ ଜିତିଥିଲା ।
ପିଏମ୍ ମୋଦୀଙ୍କ ଲୋକପ୍ରିୟତା ଓ ନୀତୀଶଙ୍କ ସୁଶାସନର ପ୍ରଚାରରେ ମଧ୍ୟ ରଣନୀତି ଲାଗୁ କରାଯାଇଥିଲା । ଏନଡିଏ ପାଇଁ ମହାଗଠବନ୍ଧନ ଓ ପ୍ରଶାନ୍ତ କିଶୋର, ଓଓ୍ବେସୀଙ୍କୁ ରୋକିବା ଏକ ବଡ଼ ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜ ଥିଲା । ଛଠ ପୂଜା ପରି ଏକ ଆଞ୍ଚଳିକ ପର୍ବକୁ ମୋଦୀ ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ଉତ୍ସବର ମାନ୍ୟତା ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ । ବିହାରର ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏହାର ଗଭୀର ପ୍ରଭାବ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା । ରାହୁଲ ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ’ଭୋଟ ଚୋରି’ ପ୍ରସଙ୍ଗ ଫେଲ ମାରିଥିଲା । ଲାଲୁ ଯାଦବଙ୍କ ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ ଭାବେ ଜନତାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖକୁ ଆସିଥିବା ତେଜସ୍ବୀ ’ଜଙ୍ଗଲ-ରାଜ’ କଳଙ୍କରୁ ବାହାରି ପାରିନଥିଲେ । ଏଥର ନିର୍ବାଚନରେ ବିରୋଧୀ ଗଠବନ୍ଧନରେ ଆରମ୍ଭରୁ ହିଁ ତାଳତେଳ ରହିନଥିଲା । ତେଜସ୍ବୀଙ୍କୁ ନେତା ଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରିବାରେ କଂଗ୍ରେସ ପଛଘୁଞ୍ଚା ଦେଥିଲା । ଏହି କାରଣରୁ ଗଠବନ୍ଧନର ସାଥୀଙ୍କର ବିଜେପି ଓ ଜେଡିୟୁ ପରି ମଜବୁତ ବିରୋଧୀଙ୍କ ସହ ଲଢ଼ିବାରେ ଆବଶ୍ୟକ ତାଳମେଳ ରହିନଥିଲା । ବିହାରରେ କଂଗ୍ରେସର ସ୍ଥିତି ବହୁତ ଦୁର୍ବଳ ଥିବାବେଳେ ଆରଜେଡି କଂଗ୍ରେସକୁ ୬୩ଟି ଆସନ ଦେଇ ବଡ଼ ଭୁଲ୍ କରିଥିଲା ।
